Δεν είναι η πρώτη φορά που οι αντιδράσεις, τα θέλω και τα γιατί αυτού εδώ του λαού σε κάνουν να απορείς αναφορικά με την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα.
Βρισκόμαστε σε μια δύσκολη γεωπολιτικά εποχή, σε μια εποχή που θα απασχολήσει τους ιστορικούς του μέλλοντος και οι οποίοι θα σταθούν στο κατά πόσο η ελληνική κοινωνία είχε συνειδητοποιήσει τη ροή των πραγμάτων. Είναι αλήθεια ότι ήδη βρίσκονται σε εξέλιξη καταστάσεις για τις οποίες διαβάζαμε σε βιβλία διεθνολόγων ακόμη και δεκαετίες πριν και -κακώς- δεν είχαν αξιολογηθεί σωστά.
Αυτή την εβδομάδα ο Πρωθυπουργός της χώρας είχε πολύ σημαντικές συναντήσεις στην Ευρώπη. Συνάντησε τον κατ’ εξοχήν σύμμαχο της Ελλάδας, Γάλλο Πρόεδρο Εμμανουέλ Μακρόν, ο οποίος για μια ακόμη φορά βροντοφώναξε την υποστήριξή και την βούληση του να ενισχύσει την παρουσία της Γαλλίας στην περιοχή.
Ταυτόχρονα, με την υπογραφή μιας «δήλωσης προθέσεων» οι υπουργοί Οικονομικών της Ελλάδας Χρήστος Σταϊκούρας και της Γαλλίας Μπρινό Λε Μερ κατέγραψαν στο Παρίσι την επιθυμία των δύο πλευρών να αναπτύξουν περαιτέρω τις οικονομικές τους σχέσεις, με ειδικές αναφορές σε επιμέρους τομείς, όπως το κλίμα και το περιβάλλον, ο τουρισμός, η γεωργία και η ψηφιακή οικονομία. Ο κ. Λε Μερ κάλεσε τις γαλλικές επιχειρήσεις να επενδύσουν στην Ελλάδα.
Στις Βρυξέλλες τώρα, το Πολυετές Δημοσιονομικό Πρόγραμμα, η στάση της Τουρκίας στην περιοχή της Νοτιοανατολικής Μεσογείου, αλλά και το ζήτημα της ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων, βρέθηκαν στο επίκεντρο του δείπνου εργασίας του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Τσαρλς Μισέλ.
Την ίδια μέρα η Ιταλία επανέλαβε την πλήρη αλληλεγγύη της προς την Κύπρο, σε σχέση με τις συνεχιζόμενες παράνομες τουρκικές δραστηριότητες στην Ανατολική Μεσόγειο.
Σύμφωνα με το κοινό ανακοινωθέν των Υπουργείων Εξωτερικών της Κύπρου και της Ιταλίας, που εκδόθηκε μετά τη συνάντηση που είχαν σήμερα στη Ρώμη ο Υπουργός Εξωτερικών Νίκος Χριστοδουλίδης και ο Ιταλός ομόλογός του, Λουίτζι Ντι Μάιο.
Τα ευχάριστα για την οικονομία νέα του 15ετούς ομολόγου σηματοδοτούν το τέλος της κρίσης, την αντιστροφή του κλίματος, την βιωσιμότητα και το επενδυτικό κάλεσμα.
… Και εμείς παίζουμε τόπι. Το θέμα των ημερών είναι το αν πρέπει να υποβιβαστεί ο ΠΑΟΚ ή όχι. Βασικά πάγια θέση όσων έζησαν την υπόθεση Τσίγκωφ το 1988 θα πρέπει να είναι – αν θέλουν να είναι ειλικρινείς με τον εαυτό τους- ότι μια παρανομία δεν πρέπει να δρα εκδικητικά απέναντι στο λαό μιας ομάδας, το θυμικό του, το ηθικό του. Η παρέμβαση της κυβέρνησης είναι μια πολιτική επιλογή. Πολιτική επιλογή γιατί βλέπει ένα θέμα το οποίο έχει τις ρίζες του στις χρόνιες παθογένειες του ποδοσφαίρου, να εξελίσσεται σ’ ένα θέμα που μπορεί να διαταράξει την κοινωνική συνοχή και να δημιουργήσει πρόβλημα σε μία περίοδο, που η Ελλάδα πρέπει να είναι ενωμένη. Σε μια περίοδο που έχει κρίσιμα εθνικά θέματα. Επομένως ο Πρωθυπουργός και η Κυβέρνηση παίρνει μια πρωτοβουλία βαθειά πολιτική.
