Πέρσι ένας από τους αστέρες των δανικών ΜΜΕ ήταν ο μεγαλοαγρότης Όλε Κγάερ (Ole Kjaer). Κατόρθωσε στη φάρμα του να γεννάει κάθε χοίρος κατά μέσο όρο… 41 μωρά τον χρόνο, όταν οι συνάδερφοί του στον Καναδά και τις ΗΠΑ δεν μπορούν να ξεπεράσουν τα 25-30!
Αυτά είναι σπουδαία νέα για τη δανική οικονομία. Κάθε χρόνο η χώρα εξάγει δύο εκατομμύρια τόνους χοιρινού κρέατος, το 2.5% του συνόλου των εξαγωγών της χώρας, που τροφοδοτούν την εθνική οικονομία με 3 δισεκατομμύρια ευρώ!
Οι πολιτικοί επιβραβεύουν κατάλληλα τους παραγωγούς. Η Ευρωπαϊκή Ένωση τους επιδοτεί με 1 δις ευρώ τον χρόνο, ενώ κάθε χοιροτροφική φάρμα έλαβε την τελευταία πενταετία από «εθνικούς πόρους» άλλο 1 εκατομμύριο ευρώ κατά μέσο όρο για να γίνει πιο παραγωγική! Η απερχόμενη κεντροδεξιά κυβέρνηση μάλιστα, στήριξε με ενθουσιασμό το (ελαφρώς παρανοϊκό) σχέδιο για… διπλασιασμό της ετήσιας παραγωγής χοίρων, από τα 28 στα 56 εκατομμύρια, σε μια χώρα που οι άνθρωποι δεν ξεπερνούν τα 6 εκατομμύρια!
Αλλά τα σχέδια των ανθρώπων φαίνεται πως ξεχνούν πως οι χοίροι δεν αντέχουν άλλο.
Η Δανία πλήττεται από πολύ μεγαλύτερη θνησιμότητα των ζώων σε σχέση με τις ανταγωνίστριές της. Πεθαίνει σταθερά πάνω από το 10% των χοίρων τα τελευταία χρόνια, σχεδόν 30% περισσότερο από ότι στις άλλες χοιροτροφικές οικονομίες. Πελώριος είναι ο αριθμός των νεογνών που πεθαίνουν πριν καν απαγαλακτισθούν: 25,000 γουρουνάκια την ημέρα -ή 9 εκατομμύρια τον χρόνο, από τα 28 που γεννιούνται συνολικά! 25-30% περισσότερο από κάθε άλλη χοιροτροφική χώρα!
Ο πελώριος δανέζικος χοιροτροφικός κλάδος έχει επίσης βαριές περιβαλλοντικές επιπτώσεις, που αμαυρώνουν την εικόνα της Δανίας ως «καθαρής» χώρας. Αν και το Κλιματικό Αποτύπωμα της βιομηχανίας χοιρινού κρέατος μειώθηκε κατά 16%, αυτή εξακολουθεί να παράγει πάνω από το 20% του συνόλου των θερμοκηπικών ρύπων της χώρας! Επιπλέον, το παραγόμενο άζωτο και η αμμωνία ρυπαίνουν το έδαφος, τα νερά τους υγροτόπους και τις παραλίες της μικρής χώρας. Η δυσοσμία από τις πελώριες κτηνοτροφικές μονάδες προκαλεί κοινωνική δυσαρέσκεια και καθιστά ουσιαστικά ακατοίκητες μεγάλες περιοχές.
Να γίνει λοιπόν η Ελλάδα «Δανία του νότου»; Όχι ευχαριστώ!