Σταυρόπουλος, Ζώης, Γκόλαντας, Σπανούλης, Ντικούδης, Κόμματος…
Τι κοινό έχουν όλοι αυτοί οι αστέρες του μπάσκετ; Την καταγωγή τους βέβαια και πως είναι «προϊόντα» της παραγωγικής διαδικασίας του λαρισινού μπάσκετ. Βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί, η λίστα είναι μεγάλη, πολύ μεγάλη…
Παίκτες που μπασκετικά μεγάλωσαν σε ομάδες τις πόλης, ανδρώθηκαν και τελικά έκαναν τεράστια καριέρα σε παγκόσμιο επίπεδο. Παίκτες που εκτός όλων των άλλων αποτελούν μια μόνιμη διαφήμιση για το μπάσκετ της πόλης.
Αυτά όμως έγιναν, το θέμα είναι το σήμερα, το τι γίνεται σήμερα και το ερώτημα προκύπτει μοιραία και αβίαστα.
«Γιατί η Λάρισα πλέον δεν βγάζει ταλέντα;»…
Η απάντηση σίγουρα δεν είναι απλή, μονοδιάστατη και εύκολη… Βέβαια, οφείλουμε να σημειώσουμε πως δύο Λαρισαίοι, ο Βησσαρίου και Μαργαριτόπουλος είναι παιδιά που ξεχωρίζουν και έχουν σχεδόν μόνιμες θέσεις στις αναπτυξιακές εθνικές ομάδες, αλλά και οι δύο σε πολύ μικρή ηλικία έφυγαν από την Λάρισα και τις ομάδες τους αναζητώντας αλλού τον μπασκετικό τους δρόμο.
Και αυτό, το ότι δηλαδή σε μικρή ηλικία αποφάσισαν να φύγουν από την πόλη τους, την οικογένειά τους, το σχολείο τους και όλα όσα έχουν ανάγκη παιδιά 15 ετών, μπορεί να λέει περισσότερα απ’ όσα ακολουθούν.
14 ακαδημίες στη Λάρισα
Οι ακαδημίες στην Λάρισα «φυτρώνουν» σαν τα μανιτάρια, αλλά παίκτες ποιοτικοί βγαίνουν δυσανάλογα. Τους βλέπουμε με το …καλαμάκι, για την ακρίβεια.
Η πόλη έχει, στον ιστό της, 14 ακαδημίες, ομάδες δηλαδή που σκοπό έχουν την εκμάθηση των βασικών του αθλήματος σε παιδιά μικρής, αλλά και μεγαλύτερης ηλικίας.
Σημείωση –εξαιρετικά σημαντική- σε όλες τις ακαδημίες τα παιδιά πληρώνουν για τα «μαθήματα μπάσκετ»…
Άρα λοιπόν μιλάμε για αθλητικές εταιρίες, όσο και να ακούγεται αδόκιμο. Και είναι εταιρίες καθώς παίρνουν χρήματα και κόβουν αποδείξεις…
Γιατί όμως το «προϊόν» που τελικά προσφέρουν δεν είναι τόσο ποιοτικό όσο απαιτούν οι καιροί;
«Από την στιγμή που έγιναν εισπρακτικές εταιρίες στόχο έχουν το κέρδος και με το μικρότερο δυνατό κόστος» τονίζει ο Μάκης Καλανταρίδης, υπεύθυνος ακαδημιών του Γ.Σ. Φαρσάλων και με τεράστιες επιτυχίες στα τμήματα υποδομής ομάδων της Θεσσαλονίκης, «με αποτέλεσμα να μην επενδύουν στους καλύτερους προπονητές, αλλά να επιλέγουν τους φθηνότερους», καταλήγει.
«Πολλές ακαδημίες ενδιαφέρονται για το κέρδος, με αποτέλεσμα να μην κάνουν επιλεκτική προπόνηση και συνολικά δουλειά, σε κάποια ταλαντούχα παιδιά», θα πει για το ίδιο θέμα ο Γιώργος Βαγιόπουλος, ο πλέον έμπειρος Λαρισαίος προπονητής σε μικρές ηλικίες που από τα …χέρια του πέρασαν πολλά παιδιά που έκαναν τεράστια καριέρα.
Μάνατζερ για μικρά παιδιά!
Ταυτόσημες είναι και οι απόψεις τους για την νοοτροπία των παιδιών, αλλά και των γονέων, «η νοοτροπία των περισσότερων αθλητών είναι κακή, με αποτέλεσμα να αποπροσανατολίζονται από την δουλειά και ενδιαφέρονται για την μεταγραφή ή τα στατιστικά τους» δηλώνει ο Γιώργος Βαγιόπουλος, συμπληρώνοντας πως υπεύθυνοι για την νοοτροπία των αθλητών είναι πρώτα οι σύλλογοι και στην συνέχεια οι προπονητές.
«Από μικρή ηλικία έχουν μάνατζερ και δυστυχώς δεν λείπουν οι γονείς που βλέπουν τα παιδιά τους σαν τραπεζικό λογαριασμό», θα συμπληρώσει ο Καλανταρίδης.
Προπόνηση ή μαθήματα;
Βέβαια, δεν είναι μόνο αυτοί οι λόγοι που πλέον υπάρχει λειψανδρία ταλέντων. Το σχολείο και συνολικά το εκπαιδευτικό μας σύστημα δεν είναι καθόλου φιλικό προς τους αθλητές, καθώς οι μαθητικές υποχρεώσεις είναι τόσο πολλές και απαιτητικές που δεν επιτρέπουν στα παιδιά να προπονούνται όπως θα έπρεπε για να αναπτύξουν το ταλέντο τους. Τουναντίον, είναι αποτρεπτικό και σπάνιο στο δίλημμα «προπόνηση ή μαθήματα» θα κερδίσει το πρώτο…
Επειδή όμως μιλάμε για ποιότητα παικτών, θα πρέπει να αναφερθούμε και στην ποιότητα προπονητών. Αν, πρώτα απ’ όλα, είναι αριθμητικά τόσοι ποιοτικοί προπονητές όσες και οι ακαδημίες, για να μην συνυπολογίσουμε και άλλες παραμέτρους που επηρεάζουν την πρόσληψη ενός προπονητή…
Και αν ψάχνουμε για το οξύμωρο της όλης ιστορίας, είναι το γεγονός ότι ενώ πλέον μιλάμε ουσιαστικά για εταιρίες, είναι το μοναδικό –ίσως- «είδος» εταιρίας που δεν ενδιαφέρεται για τα …ποιοτικά χαρακτηριστικά του προϊόντος και απλά πασχίζουν να κερδίσουν το πρωτάθλημα της Λάρισας (σιγά το κατόρθωμα) για να κάνουν διαφήμιση, να προσελκύσουν νέους πελάτες (γονείς)…
Σαφέστατα και δεν σημαίνει ότι όλοι λειτουργούν με τον ίδιο τρόπο, αλλά σίγουρα η επιλογή ακαδημίας δεν είναι εύκολη υπόθεση…
