Ο θάνατος του Θανάση Νασίκα είναι η πρώτη σφραγίδα σε μια εποχή όπου δεν πρόκειται να επιστρέψει ξανά. Οι κοινωνικές συνθήκες μεταβάλλονται και όσο και αν δεν αλλάζουν οι δομές της χώρας είναι δύσκολο να εκφραστεί τόσο “αυθεντικά” -με όποια θετική ή αρνητική χροιά επιθυμεί να προσδώσει ο καθένας στη λέξη- το αγροτικό κίνημα.
Αποκτά λοιπόν ξεχωριστή, και όχι μόνο σημειολογική, σημασία η ανάρτηση-αποχαιρετισμός του προέδρου Θανάση Κοκκινούλη στον παλιό, μπαρουτοκαπνισμένο, συναγωνιστή του:
Συλληπτήρια στους οικείους του και από τη στήλη…
Λ.Π.
Φωτο: Σπύρος Τσαντόπουλος