Το 1961, η ανθρωπότητα κατανάλωσε 70 δισεκατομμύρια κιλά κρέας. Σπάσαμε κάθε ρεκόρ κρεατοφαγίας το 2019, με 330 δισεκατομμύρια κιλά κρέας. Αλλά αυτό δεν μας αρκεί. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της «Οργάνωσης Τροφίμων και γεωργίας» του ΟΗΕ (FAO) θα φάμε 524 δισεκατομμύρια κιλά κρέας το 2080.
Αυτό σημαίνει πως κάθε άνθρωπος στον Πλανήτη έτρωγε 20-25 κιλά κρέας τον χρόνο το 1961 και 40-45 κιλά φέτος. Αν όλα πάνε «καλά», το 2080 θα έχουμε προσθέσει άλλα πέντε κιλά τον χρόνο.
Αλλά τα πράγματα μόνο καλά δεν πάνε: ήδη σήμερα η κτηνοτροφία είναι υπεύθυνη σε μεγάλο βαθμό για την Κλιματική Κρίση (σε κάθε περίπτωση περισσότερο από ό,τι όλα τα αεροπλάνα και όλα τα αυτοκίνητα και όλα τα πλοία μαζί!), ενώ σύμφωνα με την Greenpeace ευθύνεται για το 80% της αποψίλωσης του Αμαζονίου (και ανάλογα όλων των τροπικών δασών).
Πρόκειται για τεράστια σπατάλη: Η κτηνοτροφία καταναλώνει έως και το 80% των καλλιεργήσιμων γαιών του κόσμου για βοσκοτόπια και για καλλιέργειες ζωοτροφών, αλλά αποδίδει μόλις το 20% των θερμίδων που χρειαζόμαστε. Όπως το θέτει ο Αμερικάνος συγγραφέας Τζόναθαν Σάφραν Φόερ (Jonathan Safran Foer), «η κτηνοτροφία δεν “θρέφει τον Πλανήτη”. Τον καταστρέφει και τον οδηγεί στη λιμοκτονία».
Φυσικά οι κυβερνήσεις, τα ΜΜΕ, ακόμα και τα Πράσινα κόμματα, οι μεγάλες περιβαλλοντικές ΜΚΟ και οι διεθνείς οργανισμοί που ασχολούνται με το περιβάλλον είναι εξαιρετικά απρόθυμοι να καθίσουν την κτηνοτροφία στο σκαμνί της Κλιματικής Κρίσης. Δεν είναι μόνο τα τρισεκατομμύρια του κτηνοτροφικού λόμπι. Το πιάτο (μαζί με το κρεβάτι) ανήκει στον «σκληρό πυρήνα» της ιδιωτικότητας, στα «αγια των αγίων» της ατομικότητας, της επίσημης θρησκείας του ώριμου καπιταλισμού.
Αλλά τα γεγονότα είναι σκληροτράχηλα -και οι τοίχοι του ιερατείου μπάζουν νερά. Ίσως στην COP25, που αρχίζει σήμερα στη Μαδρίτη, να ακούσουμε περισσότερο τις λέξεις ταμπού της κλιματικής κρίσης: «κρέας», «κτηνοτροφία», «φυτοφαγική μετάβαση»